Afscheid nemen en weer alleen verder - Reisverslag uit Coromandel, Nieuw Zeeland van Emma Beemsterboer - WaarBenJij.nu Afscheid nemen en weer alleen verder - Reisverslag uit Coromandel, Nieuw Zeeland van Emma Beemsterboer - WaarBenJij.nu

Afscheid nemen en weer alleen verder

Door: Blokkieom

Blijf op de hoogte en volg Emma

03 Maart 2012 | Nieuw Zeeland, Coromandel

Deze week stond een beetje in de schaduw van afscheid nemen en weer alleen verder gaan.

Die zondag hebben we Tane Mahuta een bezoekje gebracht, dit is de grootste kauri boom die er (nog over) is. En klein is hij zeker niet! Met 9 mensen kun je om hem heen staan en dan raak je elkaar aan.
Volgens de maori legenden waren de sky father Ranginui en earth Mother Papatuanuku onafscheidelijk en was de aarde daarom in het donker gehuld, hun kinderen kregen hier ruzie over, dus besloot hun zoon (tane Mahuta) zijn schouders er onder te zetten en zijn vader de lucht in te duwen. (vandaar dat hij zo groot is) dat is hem gelukt, en sinds dien is er licht! (en het verhaal gaat nog verder, maar daar zal ik jullie niet mee vervelen) :P
Goed, de boom was hoog en groot dus! met alleen bladeren en takken op het eind. Daarna zijn we doorgereden naar het kauri forrest, waar we een wandeling hebben gemaakt naar de 7de hoogste kauri! het was een zeer mooie wandeling weer, het bos is niet zoals je je het voorsteld, maar heel licht groen en wild!
Die dag hoefde we gelukkig niet zo veel te rijden, wel weer een uitdaging voor Fitz, want hij mocht door gravel paden rijden! Vond hij leuk! (en ik stiekum ook wel!)
We stonden weer op een doc camping, de hele middag nog alleen, dus heerlijk in het zonnetje gezeten, zodra er meer mensen kwamen zijn we een bush walk gaan maken, door jawel, weer een kauri bos! Omdat de kauri's bijna uitgestorven en bijzonder zijn. (de westerlingen vonden het hout wel mooi om om te hakken, en de maori's vonden het wel mooi hout om er kano's van te maken, nu zijn er dus weinig meer van over) En bovendien zijn ze zeer gevoelig voor ziektes e.d dus voor je een kauri bos in gaat, (en ook als je er weer uit gaat) moet je je schoenzolen ontsmetten, nou na 3 kauri bossen waren onze schoenen dus smetteloos schoon!
Die nacht was het zo donker op de camping, en geen sterren dat we de wc niet eens konden vinden! haha het pad hield gewoon op! en er stonden op de plek dat wij dachten dat de wc's waren, stond nu een auto... de volgende ochtend zagen we dat de auto waarschijnlijk echt met zijn neus in de wcs had gestaan, en dat er 2 paden liepen...

maandag was onze laatste dag samen! We zijn van de doc camping naar Auckland gereden.
En waar Chiel altijd zegt 'op de kaart weet ik wel waar we zijn'
Heeft mijn moeder er nu van gemaakt ' op de kaart is de weg wel recht' als we weer eens de bergen in duiken en op een weggetje komen waar je de komende 2 km alleen maar 25 mag omdat het zo bochtig is. (en harder wil je ook niet!) maar wat er op de kaart dus heel onschuldig uit ziet en recht de bergen over gaat!
Helaas naar Auckland weinig berg weggetjes meer gehad, we hielden het rustig voor Fitzie. (hij zou het nog zwaar genoeg krijgen met ons afscheid, andere mensen zijn vast niet zo lief voor hem!)
Op de camping alvast ingepakt en fitz wat schoon gemaakt. En wonder boven wonder, leek mijn rugzak wel wat leger en lichter? (of zou ik gewoon de helft vergeten zijn?)

Dinsdag was een rot dag, eerst hebben we fitzWilliam weg moeten brengen naar Apollo, waar hij beloond werd met een bad. Na een laatste klopje op zijn deurtjes op naar het vliegveld! Veel en veel te vroeg natuurlijk, dus tijd voor een second breakfast! en lunch! pff en daarna afscheid nemen! Dat was even niet leuk! Gelukkig kon mama alles vinden en heeft ze alle vliegtuigen gehaald en is ook alle bagage aangekomen.
En ja, dan sta je weer in een vreemde stad weer op het vliegveld nu zonder jatlag, al voelde het erger dan in Christchurch! op zoek naar een bus die me naar het hostel kon brengen. In het Hostel was het even weer heel erg wennen, zoveel mensen om je heen, iedereen lijkt te weten wat hij moet! Maarja, wat doen helpt meestal beter dan zielig in een hoekje kruipen en wachten tot iemand je eten voerd, daar is nog nooit iemand beter van geworden. (al ik heb het natuurlijk wel geprobeerd, maar niemand had eten voor me) ;) dus wat doe je dan? dan beklim je een vulkaan! Niet zo'n grote hoor, MT Eden, die vrij bekend is en waar op je een mooi uitzicht over de stad heb. Daarna even boodschappen gedaan en gekookt. Verder gekeken wat ik verder wilde doen, de volgende 2 weken.

Woensdag ben ik Auckland in geweest, eerst opzoek naar het kantoor van Magic bus, waar ik mee naar coromandel wilde. Was wat lang zoeken (uiteindelijk bleek het in een hotel te zitten, waar aan de voorkant de weg was afgesloten, dus waar je via een grote omweg kon komen, dus dat was niet te vinden! haha gelukkig hebben ze hier op iedere straat hoek een informatie centrum, dus daar heen gegaan, gelukkig kon ze het ook voor me boeken, en kon ze me ook uitleggen waar het magic kantoor was. Bus geboekt en daarna nog even winkels bekeken.

Donderdag, eigenlijk wilde is deze dag al vertrekken naar coromandel, maar de bus ging pas vrijdag, dus nog een dagje Aukland. Ben naar het Ackland museum gegaan, waar veel Maori kunst was en een Maori cultuur show! Daar toch wezen kijken. Er zijn hier veel autentieke dorpen waar Maori s avonds shows geven over hun cultuur e.d maar ik voel me altijd een beetje opgelaten als je daar heen gaat, alsof ze hun cultuur moeten verkopen aan een stelletje toeristen (ofzo)? nouja, zo in het Museum vond ik het wel leuk, ze lieten veel ' spelletjes' zien die ze deden, dan vooral om hun armen polsen en bovenlichaam te trainen, om beter te kunnen jagen en vechten enzo. (ze hebben ook een kleine stok, lijkt me veel handiger dan die onhandige Jo! zag er ook veel lichter uit!) en op het eind een Haka. (voor wie dat niet kent, kijk voor de grap eens op youtube bij de all blacks haka) Vroeger had ik een aikido leraar, die je met windkracht 12 de zaal uit blies als hij begon te schreeuwen voor een oefening. Uiteindelijk was dat niet zo eng meer. Ik weet nu wat hij fout deed! hij stak zijn tong er niet bij uit! Want die Maori's, die maakten pas indruk!

Gister dan 'eindelijk' de stad uit, net toen ik had besloten dat Auckland heus niet zo stom was als ik eerst dacht, en eigenlijk best mee viel voor een stad! Ik mocht om 7:00 s morgens bij de magic office zijn. (ja ook voor een backpacker gaat het leven niet over rozen)om met de bus mee te gaan. Magic (en stray en kiwi experience enz.) zijn min of meer geoorganiseerde bussen, die wel volgens een bepaalde route gaan, en je kunt er uit en in elk stadje waar je wilt blijven, wel kunnen ze dingen voor je regelen en regelen ze hostels enzo.
Ook is je bus chauffeur meteen een gids, die dingen uitlegt en laat zien. Wel makkelijk dus, al ben ik er nog niet helemaal over uit, of ik niet liever gewoon met de intercity ga (die zijn 'echt' bus service) maar dit wast goedkoopst ;)
We hadden wel een leuke gids/buschauffeuse. Coromandel is niet iets wat zij iedereen aan bieden, maar dit kan je er bij boeken, dus niet veel mensen gingen hier heen. Overstappen op een kleinere bus dus!
Afgezet bij coromandel city, (al is het meer een dorpje, de Goorn is nog groter, komt meer in de buurt van zuidermeer qua grootte)

Hier smiddags een wandeling gemaakt weer naar (aangeplant) kauri bos. Omdat ik in een dorm room wilde, maar die waren er niet meer, mocht ik heerlijk in een 2 persoonskamer, met 2 persoonsbed! heerlijk! Al wist ik niet wat ik met al die ruimte moest, want dat ben ik helemaal niet meer gewent met Fitzie en mijn kinderbedje met een kussen van amper 50 cm! Er sliep ook een ander duits meisje in de kamer, we hadden zelfs de luxe van een tv en dvd spelert! wow! dus besloten film avondje te houden, het werd ' how to lose a gay in 10 day's' Hij was geslaagd, heerlijk gelachen en een leuk avondje dus.

Vanmorgen opgehaald door de bus, nu in Whitianga, wat aan het strand ligt, het is hier weer super mooi! vooral als morgen de zon gaan schijnen! We hebben nu af en toe enorme hoosbuien. Dus vandaag een rustig dagje, was doen, lezen, blog bijwerken, boodschappen doen enzo. Wat misschien wel even goed is, want het inmuun systeem dat ik bij Leekerweide heb opgebouwd heeft het nu opgegeven, ben een beetje snotterig! dus aan de vitamientjes!

Voor de geintresserde, zaterdag (vandaag dus voor jullie!) Viert mijn moeder haar verjaardag en zal ze foto's laten zien!
Veel plezier allemaal! ;)

Oh voor iedereen die geintresseerd is in Maori's en er wat meer over wilt weten, de Whale Rider is wel leuk om te zien dan! (volgens mij is dat ook opgenomen hier ergens in de buurd)

Groetjes!!


















  • 03 Maart 2012 - 05:30

    Jaro:

    Leuk verhaal weer. Marcel heeft in de tijd dat hij in Nieuw Zeeland zat meegetraind met Maori in haka lopen en hun zelfverdediging.

  • 03 Maart 2012 - 06:16

    Marrie:

    En weer helemaal alleen, het zal ff wennen zijn voor je. Maar super stoer als jij bent pak je de draad gewoon weer op.

    Haha dat verhaal over E. Ik weet niet of ik me lach kan inhouden als hij ook nog zijn tong uitsteekt hoor;)

  • 03 Maart 2012 - 06:16

    Marrie:

    En weer helemaal alleen, het zal ff wennen zijn voor je. Maar super stoer als jij bent pak je de draad gewoon weer op.

    Haha dat verhaal over E. Ik weet niet of ik me lach kan inhouden als hij ook nog zijn tong uitsteekt hoor;)

  • 03 Maart 2012 - 09:44

    Laurens:

    Afscheid nemen is nooit leuk. Zeker als het over je moeder en je fitzie gaat. Ik was vergeten dat je nog 2 weken alleen in nieuw zeeland zou zijn. Dacht dat je meteen door naar australie zou gaan. Maar heerlijk relax dus. Ik lees nog niets over die ontelbare schapen!!! Je moet ook de film 'black sheep' kijken. Heel erg slecht:) ook opgenomen in NZ. Tot volgende week

  • 03 Maart 2012 - 10:55

    Ank En Jac:

    Lieve Emma, vanmiddag naar Astrid haar verjaardag. Ben benieuwd naar de foto's. Die kauri bomen lijken me prachtig! Deze weblog houdt jou heel dichtbij, wat BELEEF je veel. Liefs van Jac en Ank

  • 03 Maart 2012 - 11:03

    Floortje:

    Wat een mooie belevenissen weer allemaal! Leuk dat je nu met de Kiwi express op pad gaat!

    Hopelijk gaat het zonnetje snel weer schijnen! Ik mis 'm hier ook. Op naar de lente..

    xXx Floortje

  • 03 Maart 2012 - 12:29

    Dieuwertje:

    O ja, de Kauri bomen, inderdaad erg indrukwekkend! Jammer dat het even geen mooi weer is, maar het trekt vast snel weer bij.

    Succes met de volgende avonturen! En we willen weer foto's zien!

  • 03 Maart 2012 - 13:03

    Piet:

    Jij daar, Astrid weer hier. Er is m.n. voor jou een boel veranderd. Ben wel blij dat je compassie toonde met je lezers, want het afscheid heb je niet al te uitgebreid beschreven. Een tranendal heb je ons niet aan willen doen, maar als iemand die ook niet zo goed is in afscheid nemen, kon tussen de regels door wel wat oppakken. Ik vind je vreselijk dapper.

    dag
    xxx
    Piet

  • 03 Maart 2012 - 16:09

    Joanne Balder:

    Geweldig wat een sprankelend reisverslag, ik geniet. Wat geweldig om een deel van je reis met je moeder te maken. Op alle manieren ben ja natuurlijk enorm met elkaar verbonden maar met z'n tweeën reizen, de hele dag op elkaars lip zitten en dan blijven genieten van elkaars nabijheid, dat is bijzonder, dit spreekt wel heel erg uit alles wat je schrijft. Is heel mooi.
    Ik lees je graag verder.
    Groeten, Joanne.

  • 04 Maart 2012 - 11:20

    Anja:

    Wat een belevenissen weer. Zal idd wel weer wennen zijn, alleen verder te gaan, maar het klinkt wel heel stoer allemaal, al die ondernemingen :D

  • 04 Maart 2012 - 15:04

    Lenie:

    Jammer dat je moeder weg is.
    Nu sta je er dan echt alleen voor.
    Toch fijn om te horen dat je het zo goed oppakt en verder gaat.
    Blijf wel genieten van je mooie fijne belevenissen.
    Ik vind het steeds leuker om met je mee te reizen op papier.
    Tot hoors Lenie

  • 04 Maart 2012 - 23:18

    Joke Kohler:

    hoi, Emma,
    Gisteren je moeder weer gezien,vol verhalen.leuk hoor! Ik wens je nog een leuke tijd toe. lieve groet Joke

  • 06 Maart 2012 - 21:30

    Ineke Spil:

    Emma, kreeg het vervolgverslag via Joke Kohler. Mijne was 'verdwenen'.
    Wat fijn om je te volgen, je schrijft zo leuk. Geniet van je verdere reis ( ff wennen zo zonder je moeder)!
    Groetjes, Ineke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nieuw Zeeland, Coromandel

Mijn eerste lange reis

Recente Reisverslagen:

05 December 2014

taranaki and pihanga.

25 November 2014

Vulkanen, meren en Hobbits!

18 November 2014

Was ik toch bijna...

05 September 2012

There and back again...

05 September 2012

Pearl of Africa
Emma

Actief sinds 12 Jan. 2012
Verslag gelezen: 355
Totaal aantal bezoekers 30921

Voorgaande reizen:

17 Januari 2012 - 02 September 2012

Mijn eerste lange reis

09 September 2019 - 30 November -0001

Azië 2019

Landen bezocht: