over meren, bergen, steden en glestjers!

We zitten nu in Motueka, in het noorden, tussen Abel Tasman National Park en Nelson in. Ik ben hier al geweest, wat betekend dat ons rondje over het zuidereiland er bijna op zit! Het was een heel mooie reis, die gelukkig nog lang niet af is!

Vorige week zouden we naar de glow worm grotten gaan, dat hebben we gedaan, we zijn met per boot het meer over gevaren, tot aan de grotten. Daar in groepjes verdeeld en naar binnen. Eigenlijk meteen al zag je de wormpjes gloeien! maar het mooiste stuk was in een bootje in de grot, waar je niets anders dan glowworms zag! Net een grote snoezel kamer! (je werd er ook helemaal rustig van) ;)

Dinsdag hebben we op Doubtfull Sound gevaren, zo genoemd door Captain Cook, die er wel in kon kijken, maar twijfelde of hij er ooit nog uit zou komen, vandaar Doubtfull...
De dag begon vroeg, half 7 stonden we klaar om opgepikt te worden door de bus, eerst naar Manapouri, dan over het meer gevaren (ook nog 50min) jaja het heeft wat voeten in aarde om in doubtfull sound te komen!
het meer over, en weer in een bus! via een zanderig slinger paadje over de bergen naar de volgende boot, die wel echt in doubtfull sound lag! We hadden weer heel veel geluk met het weer, het was zonnig (het regend hier zon 15 dagen per jaar niet) en helder, zelfs de schipper had het zelden zo mooi gezien. We zaten met een vrij kleine groep op de boot, iedereen kon dus makkelijk buiten en op het boven dek staan, met altijd goed zicht. (de meeste mensen gaan naar milford sound, doubtfull sound is wat minder bekend) we voeren weg en toen kwam het zonnetje over de bergen! Haha de hele boot ' woww!...'
tijdens het varen kwamen we bij een eilandje, dat vol zat met (spelende) zeehonden. Omdat het water ook zo rustig was, konden we zelfs de sound uit, en een stukje over de tasman zee varen voor we terug moesten. Op de terug weg in de verte nog wat dolfijnen gezien, jammer genoeg hadden ze geen zin in toeristen, dus hebben we alleen het gespatter in de verte gezien. tja, ik zou ook gek worden van dat gefotografeer als ik een dolfijn was denk ik :P
De terug weg met de bus ging weer over stijle zandpaatjes, en door een waterkracht centrale! om daar te komen moest de bus door een flinke tunnen. (volgens de buschauffeur zater er normaal gesproken heel wat hobbits, maar die zijn nu uitgeleend aan Peter Jackson)
We hebben in de water kracht centrale gekeken (die dus werkt door het water van doubtfull sound wat er in valt)
en weer via boot (waarbij iedereen in een soort coma zakte van het buiten zijn en alle indrukken) en bus terug naar Te Anau. Deze boot tocht was zeker een van de mooiste dingen die we gezien hebben hier in NZ! Ik hoop dat ik zo snel mogelijk fotos kan plaatsten dan kunnen jullie meekijken!

De volgende dag zijn we door gereden naar Queenstown, ook wel bekend als de adrenaline stad! (je kan het zo gek niet bedenken of je kan het doen in Queenstown! bungi jumpen, swing, paragliden, parachute springen, raften...) en wat hebben wij gedaan? wij zijn naar het kiwi wild life centre geweest! was ook heel spectaculair! haha
De weg naar Queenstown was ook weer super mooi, langs de bergen en in de verte zag je het al liggen. Toen we even stopten kwam er tot onze grote verbazig net een stoomtreintje langs, die daar stopte! het was een oud stationnetje. Het was echt; Harry Potter meets Lord of the Rings! ik helemaal blij natuurlijk! ;) (de omgeving was nogal lord of the rings achtig)
We zouden bij de butterfli lodge slapen, daar werkt Cindy, Hanneke haar zus.
Toen we aankwamen had Cindy bijna lunchpause en heeft ze ons (vet lief!) meegenomen naar een prachtig uitkijk punt halverwege een berg (weet de naam niet meer!) waar je bijna 360 graden rond kon kijken. Super mooi! Het grappige was, dat het boven het vliegveld an queenstown lag, dus dat de vliegtuigen onder je door vlogen! Daarna nog even naar de golf velden gereden (mooie plek!) en Cindy haar huis gezien. Het was erg leuk om dit van uit haar kant te zien! en ontzettend lief om ons op sleeptouw te nemen!

S middags zijn we dus naar het kiwi wild life centre geweest, omdat we toch wel eens een kiwi in het echt willen zien. omdat het een wildlife centre is waren er verschillende bedrijgde vogel soorten, heel veel gezien! Bij binnenkomst krijg je een audiotour, ook hadden ze heel veel maori geschiedenis er in verwerkt, wat heel leuk was om er bij te zien.

De kiwi is het nationale dier van NZ Ze leven in het donker, dus voor deze kiwi's was hun dag nacht ritme ongedraait, zodat zij overdag nacht hadden, en wij ze dus konden zien. De kiwi's worden wel weer in het wild uitgezet, zodra dat kan. Er was nu ook een baby kiwitje! Nadat we aan het donker gewent waren, de kiwi's gespot! ze zijn ongeveer zo groot als een kip! Dus ook die kunnen we weer van ons wildlife te zien lijstje afstrepen!

De volgende dag hield wat meer adrenaline in hoor! We zijn eerst terug gegaan naar de kiwi's, omdat we de conservatie talk gemist hadden vorige dag, en op het kaartje kon je nog een keer terug komen om dat te zien als je wilde. Was leuk gedaan, met verschillende dieren, nu ook eindelijk een possum levend gezien! wel veel harige pannenkoeken langs de weg zien liggen. (platte possums) maar dus nu ook een levend, (pestie heette ze, van pesticide) eigenlijk zag ze er heel schattig uit, maar NZders houden er niet zo van, omdat ze kiwibaby's op eten, en vele bedrijgde vogel soorten. Dus wat doet de gemiddelde NZlander als ze een possem (of konijn) de weg zien over steken? juist ja, gas geven! vandaar de pannenkoeken met vachtje langs de kant van de weg...

In Queenstown moet je toch wat spannends doen, bungi jumpen heb ik al een keer gedaan, (en dat hoeft ook niet meer gna haha) dus raften! Dat was voor mijn moeder wat te wild, dus ze ging op 4wiel drive naar glenorchy, waar ook o.a scenes van LOTR opgenomen zijn. Ze vond het heel leuk en heeft o.a een stukje lothlorien en isengard gezien! ook de groep en de gids was leuk.

Raften kan ik wat beter beschrijven. we kregen onze wetsuits aan (net een maanmannetje! een heel pak met benen er aan als een soort overal en jasje er over heen, life jacket en helm op. Dat beloofde wat!
Voor sommigen was de weg er naar toe nog het spannendst geloof ik! het een stijl bochtig zandpaadje, met bochten met namen als ' 8 tumbles' (de bus doet er 8x omrollen over voor je beneden bent) en zelfs een bocht waarbij het voorwiel even los hing boven het ravijn. aan het eind kreeg de buschauffeur zelfs een applausje!
Nou tijd om de boten in te gaan! omdat het zomer is, is de rivier niet super wild (vond ik wel jammer! :P ) maar evengoed wild genoeg. (voor pap, de zambezi was echt wilder hoor! dus jij zou hier weinig aan gevonden hebben!) Ik bood mezelf vrijwillig aan om voorin te zitten, dat was voor ik hoorde dat je daar wat speciaals voor moest doen! oeps! haha naast mij kwam Pieter zitten (zuid afrikaan) en wij moesten syngroom gaan peddelen als de gids dat riep, zodat de hele boot ons kon volgen. En eigelijk ging dat best heel goed als ik dat zo even mag zeggen! We waren een goed team! (de hele boot trouwens!) Het voordeel van voorin zitten is, dat je als eerste naar beneden kukkeld, dus ook de meeste actie krijgt, een nadeel is dat je werkt als golfbreker voor de gene achter je!) haha heb heel wat water gehapt!
er waren hele wilde stukken bij, dat we de boot in moesten duiken, en rustigere stukken, waar we de boot uit gegooit werden en mochten zwemmen. Uiteindelijk is er niemand uit de boot gevallen. :S

Vrijdag zijn we naar Franz Josef gletsjer (?) gereden, via de haast pas, ook dat was weer zo'n mooie weg! bergen bedekt met (regen) woud, rivier er door, slinger weggetje! Ik heb ongeveer 8 uur gereden, maar je merkte het nauwelijks!

Franz Josef de plaats zelf, is eigenlijk alleen een lange straat. Iedereen gaat via daar naar de gletsjer en dan weer door. Van de gidsen kregen we weer een uitrusting, crampions (ik heb geen idee of ik het goed schrijf en hoe of die dingen in het NLs heten, maar van die spikes die je onder je schoenen kan doen voor het ijs), regenjas en handschoenen.
Via het regenwoud zijn we bij de gletsjer aan gekomen. uiteindelijk mochten we dan de crampions onder binden en het ijs op! heel gaaf weer! wel een beetje waggelend lopen in het begin tot je merkt dat je er wel veel steun aan hebt. We zijn zelfs door die grote spleten doorgelopen en stijl omhoog/naar beneden. Dit was weer een ervaring die je nooit vergeet!

Zou nog graag veel meer opschrijven, maar volgens mij heb ik jullie al lang genoeg verveeld! het is weer een (te?) lang verslag geworden, en het eten is klaar! haha dus ik stop er mee voor vandaag!

Liefs uit Motueka!