Reizen met zijn 2 en...

Zo zitten jullie al met mutsen op en handschoen aan? Al geschaatst? Het is hier (gelukkig!) totaal het tegenover gestelde weer! heerlijk zonnetje, warm (25 graden) en geen wolkje aan de lucht! heerlijk!

Deze week mijn moeder opgehaald, camper opgehaald en weer een heel stuk NZ gezien!

Zaterdag nog in Nelson met een ander NLs meisje door de stad gelopen en een stuk langs de rivier, erg gezellig, zondag was het helaas (maar met goede reden!) tijd om Nelson te verlaten. Ben met de bus naar Blenheim gegaan, s middags daar even de stad in, maar het was zondag dus niet heel veel te beleven, wat wel jammer was.
Maandag weer op weg naar Christchurch, waar ik me weer helemaal thuis voelde, en al zo goed de weg wist, dat ik de buschauffeur kon vertellen waar ik er uit wilde! (hij wist niet waar hij moest zijn) iets wat me soms in NL nog niet lukt! haha
Zat weer in het zelfde hostel als de vorige keer, dus makkelijk, spullen gedumpt en weer terug naar de bushalte, zodat ik op hetzelfde kaartje nog een keer terug de stad in kon. Even in de stad rondgelopen.

De volgende dag was het zover! Mijn moeder zou aankomen in NZ! Eerst zou ik de camper ophalen, wat nog heel wat voeten in aarde had, want niemand wist waar ik heen zou moeten. Uiteindelijk met een shuttlebusje (voor het vliegveld, dus je gaat met een heel stel, dan is het goedkoper, want het was toch vlak bij het vliegveld) heen gegaan.
Camper kreeg ik gelukkig zo mee, met route beschrijving voor een supermarkt, zodat ik alvast wat boodschappen kon halen. Nou volgens die man was het heel makkelijk te vinden! Mooi dat ik een half uur heb rondgedwaald voor ik hem kon vinden! Haha het links rijden in een grote bus, deze wel met schakel vergde ook nog wat moeite, (weer flink de ramen aan het schoonmaken geweest ipv richting aan te geven) Maar uiteindelijk toch gevonden!
Na het boodschappen dacht ik dan maar vroeg naar het vliegveld, als ik dan weer verdwaal... (Mijn moeder was heel bang dat ik er niet zou staan als ze aankwam)
Het vliegveld was echt 5 min rijden, dus veel te vroeg, dus anderhalf uur gewacht tot het vliegtuig geland was, en toen nog eens ruim 3 kwartier voor mijn moeder de weg naar buiten had gevonden door de douane! Ik was al bang dat ze niet in het vliegtuig zou zitten, of dat de bagage niet aangekomen was!
Maar gelukkig was ze er en kon ik haar meenemen naar de camping! Ook al was het maar 2 weken, het leek veel langer dat we elkaar niet gezien hebben, erg leuk dus om samen verder te reizen!

Woensdag zijn we Christchurch in gegaan, door de stad en de tuinen gewandeld en een beetje rustig aan gedaan.
S avonds de camper eens goed ingedeeld, wij waren in NL in de veronderstelling dat er 2 bedden gemaakt konden worden, beneden is er een ruim 1 persoons (twijfelaar) bed, en boven kan je een soort kinder bedje maken. Omdat het toch wel lekker is om allebij een eigen bedje te hebben besloten dat ik boven zou tukken. alleen was daar een limiet van 50 kilo voor... ach ik vind dat ik daar met mijn 57 kilo ook nog wel op kan ;)
Voor iedereen die nu bang is dat ik elk moment door het dak van de camper kan zakken, hier het verhaal van de bruggen van Abel Tasman, waarvan ik hoop dat de NZ alles zo grondig testen ;)
daar zijn de kleine bruggetjes namelijk zo getest dat er een tank over heen kan rijden, en er is 1 grote hangbrug, waar ze een soort banaan in hebben gehangen, 3 ton water in hebben gepompt, daarna alle kabels getest (en doorstaan) en er vervolgens een bordje voor geplaatst: '1 persoon te gelijk oversteken' uiteindelijk leverde dat zoveel files op, dat je nu, voorzichtig, met 5 man over de brug mag.
Ik hoop dus stiekum dat ze mijn bedje dus ook gewoon getest hebben op 500 kilo ofzo ;)


Dinsdag was de eerste lange tocht en de test voor de camper. (die we overigens FitsWilliam hebben genoemt, idd ja, naar Mr Darcy!) Of te wel Fitzie.
We zijn naar Mt Cook (Aoraki)gereden, de hoogste berg van NZ. Hier ook door de bergen, en eigenlijk viel dat wel mee! Toen we aan kwamen werd het net heel mooi weer, dus we konden zelfs het topje goed zien liggen, helemaal onder de sneeuw. (hij heet niet voor nix ook wel de ' cloud piercer')

Donderdag zijn we naar mt Cook villige gereden om vanuit daar een wandeling te maken, helaas was het een stuk minder mooi weer, en de wolken hingen laag, ach goed weer voor een wandeling! We hebben de Hooker Valley walk gedaan, een erg mooie wandeling, over een aantal hangbruggen heen.
De wolken trokken op, dus we konden steeds meer bergen, en sneeuw! zien liggen. Het eindpunt van de wandeling eindigde bij de mond van de gletsjer. Dus donderdag hebben wij ook bij/op het ijs gestaan, wie was er eerder?!!!

Vrijdag werd het weer tijd om te verstekken, we zijn naar Dunedin gereden, een flink stuk rijden uiteindelijk, met heel wat pause plekjes. De stad bekeken, het was nog rustig, het staat bekend als een studenten stad, maar ik denk dat de universiteit nog niet begonnen is. Savonds nog een mooie strandwandeling gemaakt.

Zaterdag was het pinguin dag! jippy! nog meer wild life dat we kunnen toevoegen op de 'gezien' lijst
De yellow eyed pinguin is bijna uitgestorven, en leeft alleen aan het zuid oosten van NZ en op een paar wild life eilanden, er zij zijn er heel weinig van over (vandaar het bijna uitgestorven) :P
De weg er naar toe was ook een hele uitdaging, over de Otago Peninsula, heel stijle weggetjes, en we zaten al meteen in de wolken! en toen hield de weg ook nog op en moesten we verder over een gravel padje! arme Fitzie! hij was helemaal vies daarna! kon geen vergissing maken tussen links en rechts, want dat verschil was er niet, zo smal was het!

Dit was een pinguin reservaat, waar ze ook de zieke en ondervoede pinguins opvingen, zodat er toch nog wat in leven bleef. We waren met zijn 2en voor de tour, eerst kregen we een uitleg over de pinguins en wat we konden verwachten. Daarna zijn we langs het ziekenhuisje gelopen, waar voornamelijk ondervoede pinguins zaten. Namelijk 80% haalt het eerste jaar niet, de meeste door ondervoeding. (mensen vinden het nog steeds heel belangrijk om de zee leeg te vissen, zodat er weinig over blijft voor de dieren die echt afhankelijk zijn van de vis) of omdat de pinguins nog niet zo goed kunnen vissen. (hun ouders laten ze op gegeven moment alleen op het strand, dan moeten ze maar uitzoeken hoe ze leren zwemmen en eten vinden) de meeste lukt dat wel, maarja als er geen vis is, dan valt er weinig te eten. Ze kunnen ook doodgaan door prooi dieren of ziektes, dus die worden daar dan ook weer flink uitgemoord door de mensen die het reservaat beheren. Het reservaat bestaat uit het strand, en een stuk gras heuvel, waar je met tunnels in kan, dan kan je via uitkijkhutten naar de pinguin baby's kijken. (de pa en ma waren vis aan het vangen voor de baby's) dit jaar waren er 9 paar dat eieren heeft gelegt. Langs de weg naar beneden hebben we heel wat NZ fur Seals gezien, een echte mannenrots! (alleen vrijgezellen) Zij aten gelukkig geen pinguins ;)
we zijn naar beneden gelopen en hebben een aantal baby's gezien (waren al wat groter hoor) was erg leuk en mooi om te zien!

We besloten Dunedin te laten voor wat het was en door te rijden naar Balclutta een dorpje/stadje ergens tussen Dunedin en Te Anau in.

Vandaag dus naar Te Anau gereden.
Ik heb het eerste stuk gedaan, en omdat dit vrij recht en nogal saai was, heeft Mama ook gereden om te oefenen. (straks dagen van ruim 8 uur rijden, dus dan is het lekker als je af en toe ook kan afwisselen) het ging gewoon goed, dus dat ook weer overwonnen!
in Te Anau werden we begroed door een heeerlijk zeer warm verbrandend zonnetje! het is hier weer prachtig! vanavond gaan we naar de gloeiworm grotten aan de andere kant van het meer. Morgen Doubfull Sound, waarschijnijk een van de mooiste dingen in NZ die we gaan zien, dus ik ben heel benieuwd!

@ Emmie, ik hoop dat John zich weer wat beter voelt!!

Iedereen weer bedankt voor alle lieve reacties!

Lieve groetjes uit het prachtige Te Anau van Astrid en Emma