Walvissen, zeehonden en linksrijden

t's a dangerous business, going out your door. You step onto the road, and if you don't keep your feet, there's no telling where you might be swept off to. (bilbo baggins)

inmiddels ga ik al weer bijna terug naar Christchurch, heb een hele mooie week gehad (wat voelde als maanden!)en zit nu in het mooie Nelson (daar waar de zon altijd schijnt, dus ik voel me er wel thuis!)

Dinsdag zou ik op walvissentocht gaan. Dat is gelukt! Je mocht je melden bij de Whaleway station (omdat het een oud stationnetje was) en vandaar uit werden we naar de boot gebracht. Ik had al gehoord dat de zee wat wild was, en aangezien ik al zeeziek word zodra ik naar water kijk had ik al een antizeeziekte pil ingenomen. Toen we daar aankwamen werden de bemoedigende woorden gezegd: wie last heeft van zeeziekte hoeft niet te vrezen, zeeziek word je op deze tocht! hmm fijn! haha
De zee was iid heel wild, maar zolang de boot snel ging was het eigenlijk erg leuk, net een wilde achtbaan (was klein katamaran bootje) op naar de walvis! er was er die ochtend al een gespot, dus we gingen terug naar dat punt. Ondertussen werd er veel informatie gegeven over kaikoura, walvissen en de zee daar. Heel intressant. Uiteindelijk de walvis gevonden! Echt super gaaf! wat zijn die beesten groot zeg! (het was een spermwhale, met zo'n groot hoofd en smalle mond) die diep duiken. We konden goed de damp die hij uitblies zien (het bekende gezicht bij walvissen)na een kwartiertje ofzo besloot hij dat hij genoeg op de foto gezet was en ging er vandoor, maar zwaaide nog even met zijn staart naar ons! helaas heb ik dat niet goed op de foto, maar het was een enorme staart! haha

toen smiddags weinig gedaan, toch nog af en toe wel last van jetlag, dus rustig aan. S avonds tijdens het eten in gesprek met de hele tafel kwamen we er achter dat er een jam sessie was vanuit het hostel in een wijnwinkel vlak bij.
- Het hostel zelf was super gezellig! er lagen overal gitaren en ander instrumenten die iedereen mocht gebruiken, en die pakte veel mensen ook zodat er ineens weer een liedje gezongen/gespeeld werd ook hadden ze een kussenhoekje waar je kon lezen een een 'art hoekje' waar je een schilderijtje kon maken dat ze vervolgens aan de muur hingen. Buiten was een eigen kruiden tuintje-
Ik besloot mee te gaan naar je jam sessie (wees gerust, ik hoefde geen muziek te maken, alleen als je dat wilde! wil natuurlijk niemand weg jagen met mijn mooie zangkunsten)
er werden allemaal liedjes gespeeld wie mee wilde zingen kon mee zingen. Het klinkt misschien een beetje zweverig, maar dat was het helemaal niet! was gewoon leuk om met het hele halve hostel daar te zitten en te luisteren.

Woensdag werd het weer tijd om verder te gaan, via blenheim naar Nelson. (het noorden van het noorder eiland) weer een hele mooi busrit. S middags even in Nelson rond gekeken, een dorpje/stadje, er hangen hier overal haning basketts, dus lijkt heel engels! Voelde me er meteen thuis en dacht er aan om er langer te blijven. Het hostel is ook weer erg leuk. Dit is echt net een huis, met maar 2 dorm rooms en 2 aparte kamers, dus niet veel mensen, en een gezellig huiskamer.
Omdat ik geen idee had wat ik hier allemaal kon doen, s avonds met de eigenaresse overlegt, ze was heel vriendelijk en besloten om de volgende dag naar abel tasman nationpark te gaan. (vernoemt naar de NLer die als eerste NZ heeft ontdenk, en verder is gevaren!!) (rare gast)
Nou dat werd me een dagje zeg! haha
Het plan was, om om 7.00 opgehaald te worden door een (knal oranje) bus die naar abel tasman zou rijden. Daar zouden we met water taxi worden afgezet op een strand, dan een wandeling maken naar het volgende strand (ong. 2 uur) en daar dan weer opgepikt worden door de watertaxi die ons naar het kayakken zou brengen.
Nou dat was dus het plan!
In de watertaxi kwam in een NLse vrouw tegen, Caroline, en we besloten samen te gaan wandelen, was heel gezellig, de wandeling zelf was denk ik de mooiste die ik ooit gemaakt heb! het was af en toe goed stijl, maar niet te lang, en daarna had je uitzicht over gruwelijk blauw water, wit/geel zand en groene bomen, echt als je zou zeggen dat het een tropisch eiland was, zou je het ook geloven! zo ontzettend mooi!
We waren ruim op tijd op het goede(!) strand, gegeten, Caroline gezwommen, en wij wachten op de water taxi.... die kennelijk ergens op dat strand ook op ons wachte... maar we hebben elkaar dus mooi niet gezien! een half uur na de afgesproken op pik tijd, toch maar eens gebeld of iemand ons nog kwam halen... kregen we te horen dat ze 20 naar ons gezocht hadden maar ons niet gevonden zouden hebben. Beetje raar verhaal dus. Nou we moesten maar even naar het volgende strand lopen, dan zouden we daar om 4 uur opgepikt worden. Dus wij kijken op het bordje. 1uur en 40 min naar het volgende strand, moesten we dat maar 'even' lopen! (aan de tel klonk het als 10 min) nouja, toch maar gedaan, onder het mom, misschien is dit wel de mooiste wandeling die je ooit maakt. (positief blijven he) het kayakken zat er ondertussn al niet meer in. gelukkig hebben wij Nederlanders er nog al de vaart in, en hebben de wandeling in 1 uur kunnen doen. (en evengoed van het uitzicht genoten)
Het was ook weer een hele mooie wandeling! nu gelukkig wel om 4 uur opgepikt en terug gebracht. (was ik even blij dat we met zijn 2en waren en je daar niet alleen staat!)
Terug op het land waren we al heel bekend, als de dutchies die de boot misten! nou ja zeg! ik weet niet wie zijn schuld het was, maar vind het toch een beetje raar dat een water taxi je gewoon niet op komt halen! nouja, er is wat fout gegaan, kan gebeuren.
We konden gelukkig nog wel de volgende dag gaan kayakken!
Dus gister het zelfde, 7.00 opgehaald door steve de buschauffeur, en gewacht op het kayakken. Daar Caroline ook weer ontmoed. En echt iedereen kende ons en maakte er grapjes over! (een iemand zei zelfs dat het net was of ik een dubbelganger had, want gister was er ook een meisje geweest die heel veel op mij leek... tja dat was ik dus ;))

Tenslotte toch nog in de kayak terecht gekomen! we hadden een klein groepje, Chris de gids zat samen met Caroline en ik zat met Tomas een franse jongen in de kayak. Ook dat was super mooi!! Het weer werd al beter dus we zaten lekker in het zonnetje. We zijn naar het eilandje in het midden van het water gevaren, waar zeehonden zaten, en zeehonden pups!
Veel zeehonden gezien, en uiteindelijk ook zeehondenbaby's!!! Helemaal geweldig dus! hun moeder laat ze na 3 weken achter, en dan moeten ze het zelf maar uitzoeken. Dit waren er 2 (waarschijnlijk broertjes) die nog om hun mama riepen, (weet nu waarom ze ook huilers worden genoemt) maar mama kwam niet meer... Omdat ze nog zo jong zijn zijn ze nog heel speels, dus kan je heel dicht bij komen. We konden met de kayak tot onder de rots varen waar ze op zaten, echt super gaaf dus! Chris de gids probeerde nog of ze op zijn kayak wilde, maar daar hadden ze helaas geen zin in. We hebben een heel stuk om het eiland heen gevaren, en weer terug naar de kust.

Die middag heb ik zelfs kunnen oefenen met links rijden! yehh! Zat weer bij Steve in de bus naar huis, en hij vroeg of ik kon rijden. ehh ja in NL wel ja!
want hij moest zijn bus wegbrengen, en dan een heel stuk naar de auto lopen. Of ik dan achter hem aan wilde rijden met zijn auto. Nou prima, als je me eerst even links leerd rijden ;)
Das nog best lastig, en een automaat en links rijden! de ramen zijn goed schoon geworden iig! (ruitenwissers en richtingaanwijzer zijn ook andersom) Dus wij stukje rijden, moest ik remmen, dus vol met mijn koppeling voet op de rem, oeps! stonden in een keer stil op weg! hebben denk ik nog net geen remsporen achter gelaten! haha, dat niet meer dus, gewoon remmen en gassen met rechts ;)
Het rijden ging verder wel soepeltjes, was goed om zo even te kunnen oefenen. Bus weggebracht, ik weer terug naar hostel gebracht, en s avonds een gezellige avond gehad met de hostel genootjes (een paar duitsers (NZ word overstroomd door duitsers!!) en een engelse jongen. Was heel gezellig.

Vdandag een lummel dag. Heb besloten in Nelson te blijven, en vanuit hier dus het abel tasman national park te doen. Morgen ga ik met de bus terug naar Blenheim, dan blijf ik daar 1 nachtje en dan ben ik maandag weer in Christchurch om dinsdag mijn moeder op te halen! Dan begint onze mooie reis samen, ik ben heel benieuwd! Ik heb echt al het gevoel dat ik hier al maanden ben, terwijl het nog maar een week is. De jetlag is sinds donderdag ook helemaal weg, en ik geniet hier volop! een super mooi land met heel vriendelijke mensen (behalve als ze grapjes over je maken omdat je de boot gemist hebt) :P
Denk dat 2 maanden toch te kort is, dus een goede reden om nog een keertje terug te komen! ;) hahaha

Oh er zit geen spellingscontrole op de computers hier, dus mijn NLs zal niet al te best zijn.

En als laatste wil ik iedereen bedanken voor alle lieve berichtjes en reacties, via de mail of via dit blog! het is echt heel leuk om ze hier te lezen en te zien dat er zoveel mensen mee kijken, dat had ik echt niet verwacht! Super leuk!!
even reactie op de reacties! ;)

Maaarten, het was wel een vliegtuig met films hoor, alleen niet de nieuwste en ook (voor mij) niet de leukste, vandaar dat het andere vliegtuig leuker was voor mij)

Emmie, wat leuk dat je mee leest! Hoe is het met me lieve vriendje? Wil je hem namens mij een hele dikke knuffel geven en naar hem fluiten?!

Groetjes uit het zeer zonnige en warme Nelson!