Kathmandu

Vorige week alweer naar Nepal gevlogen, naar Kathmandu. Het was even wennen, het was namelijk gedaan met de rust van Mongolië. Hier is altijd geluid (blaffende honden - en dan vooral het liefste midden in de nacht - toeterende auto's toeterende scooters, mensen, midden in de nacht een optocht)
Waar ze in UB nog enigszins met reden leken te toeteren leek het hier meer toeteren om het toeteren. Wat blijkt; ze gebruiken hun toeter dus als een soort sonar, om aan te geven dat ze er zijn, de hoek om komen of ter waarschuwing. Je vraagt je in een drukke straat waar alleen maar getoeterd wordt soms af hoeveel nut het nou echt heeft.
Verder zijn hier heel veel honden, die ook gewoon midden op de straat liggen te pitten (en nergens een platte hond gezien dus iedereen gaat er wel netjes omheen).

Verder is het hier Dashain festival hier, dat duurt zo'n 7 dagen. Je merkt dat iedereen hier mee bezig is. Dat ik aankwam was het immens druk, iedereen nog naar de winkels voor van alles. En alle taxi's, bussen, vliegtuigen zijn duurder en zitten vol omdat er heel veel Nepalezen naar hun familie buiten de stad gaan. Nu is het inmiddels de laatste dag en werd het de afgelopen dagen steeds rustiger op straat.

De afgelopen anderhalve week heb ik veel tempels bezocht, vaak naar de Boudanath (grote stupa) gelopen en door Kathmandu gewandeld. De Boudanath is een van de trekpleisters van Nepal, een grote witte stupa met gebedsvlaggetjes er aan. Hij is ook enorm groot en je kan er omheen lopen (met de klok mee wel te verstaan, zo hoort het). Om de stupa heen is een pleintje met cafeetjes en winkels, dus een leuke plek om heen te gaan.
Verder naar de swayambhu tempel geweest, hier is ook een stupa en wat hindoeïstische invloeden. En veel apen! (Of te wel een van de apen tempels)
Pashupathinath is ook een hindoe tempel, het bijzondere hieraan is dat mensen hier worden verbrand (dood, niet levend) langs de kant van de rivier. Er is een hele ceremonie voor en van een afstandje kan je kijken hoe dit gaat. Verder kan je langs het tempel complex lopen.
Met Debby, die hier vrijwilligerswerk doet, hebben we een paar keer een wandeling gemaakt. De eerste ging heel goed, we zijn naar 2 kloosters gelopen. Gewoon vanaf het guesthouse goed te doen. Het eerste klooster was het Kopan monastery. Hier kan je bijv. ook blijven slapen of een cursus doen. Hier was ook een grote tuin bij en na een paar dagen Kathmandu was dit wel even fijn. Geen geluidsprikkels. Door het bos zijn we naar het volgende klooster gelopen; het Pullahari klooster. Hier kon je niet in, maar was wel mooi om te bekijken.
Dat was op vrijdag, op vrijdag is er in een cafeetje (Ramsterdam) dicht bij het guesthouse een open mike avond. Beetje voor overjarige hippies, maar dat maakte het juist leuk. Dus wij hier heen. Pak kaarten mee en mooi luisteren. Laten we het er op houden dat er nogal een verschil was tussen de muzikanten. Een van de muzikanten, een Tibetaan die daadwerkelijk mooi kon spelen, kon ook Magic tricks dus die heeft ie op ons gewillige slachtoffers uitgeprobeerd.

Van de week ook naar Thamel gegaan. Thamel is zeg maar een beetje zoals de Kalverstraat van Amsterdam is. Druk en toeristisch. Toch vond ik Thamel ook juist wel leuk. Overal winkeltjes en mensen die je gedag zeggen. (Regelmatig door een jong broekie gevraagd of ik niet mee wilde om z'n school voor gehandicapten/weesjes/andere minderheidsgroepering te zien. Gelukkig is het al snel goed als je zegt dat je een andere keer komt of met iemand hebt afgesproken)

Afgelopen maandag dachten Debby en ik dat we wel even een wandeling konden maken om te trainen voor onze track. Nou hadden we het idee om 2 uur te lopen, te lunchen en weer terug te gaan. Nou 6 uur later en een bergkam verder.... zagen we nog geen restaurant. We dachten beneden dat we om de berg heen konden lopen. En volgens Maps kon dat dus ook. Het kon daadwerkelijk ook, al waren de paadjes zeer bijzonder. We liepen eerst nog over een weg die er ook nog uitzag als weg. Dit hield langzaam steeds meer op en ging over op een soort koeienpaadje. Af en toe kwamen we in een dorpje en vroegen we of we nog goed liepen. Elke keer ja natuurlijk (we liepen ook goed, alleen duurde het nog even) op een gegeven moment liepen we stijl de berg op, naast ons een beekje stijl naar beneden en rechts van ons het rijstveld. Tussendoor 10 cm de ruimte om recht omhoog over rotsen te klimmen. Dit was wel even zwaar, we liepen namelijk in de volle zon, 27 graden en hadden ons natuurlijk niet voorbereid op zo'n tocht. Dus 1 fles water pp mee (en later hebben we de voedsel voorraad die in mn tas zat nog opgegeten, dus 1 muesli reep gedeeld en een handje nootjes pp) en hopen dat het restaurant snel zou komen. Ondanks de goeie kaart vraag je je dan toch af of je ooit nog in bewoond gebied komt. (Dat kwamen we trouwens tot op het einde van de wandeling niet) wel liepen we na de klim over de bergkam en daarna door het bos. Dit was wel heel mooi. Prachtig uitzicht en mooie paadjes. En niets dan goeds over Maps.me die we volgden, zonder die map waren we na 10 meter al hopeloos verdwaald geweest. Zelfs de kleinste platgeslagen graspaadjes stonden er op. En die moesten we ook volgen dus. Van de bergkam af stijl naar beneden. Eenmaal beneden en zo'n 6 uur na de start waren we dan bij het restaurantje waar we zijn wilden. Toen kwam er een groep jongens langs op scootertjes langs die vroegen of we een lift wilden, nou dat wilden we wel, heel graag zelfs! Eerst moesten ze nog even roken, maar daarna brachten ze ons veilig terug, we werden zelfs voor de deur afgezet! Scheelde ons bijna 2 uur lopen dus we waren heel blij met ze.
Daarna naar het eerde de beste restaurant gegaan wat we konden vinden (de buren) en eerst eens vol getankt met drinken en daarna eten. Het was heerlijk! 's Avonds zijn we naar de boudanath gegaan en naar roadhouse café, dit is een heel lekker cafeetje waar ze goeie pizza hebben en de beste brownie ooit (warm (heet) vers gemaakt, met nootjes en een bol ijs er op) goeie afsluiting van een mooie wandeling.
Oja, en natuurlijk een flinke blaar opgelopen. Heb nooit, maar dan ook nooit blaren en nu natuurlijk wel, anderhalve week voor je een tracking gaat doen. Ben hem nu aan het laten opdrogen in de hoop dat 'ie volgende week weg is!