Vulkanen, meren en Hobbits!

Zo weer een week verder en me niet echt aan mijn planning gehouden :P met als gevolg dat ik nu in Hamilton zit i.p.v Napier of Hastings zoals ik had gedacht. Maar Hamilton is ook mooi! Haha.
Zit nu op een computer in het Hostel, maar die is niet zo snel. Dus er kunnen nogal wat type foutjes in sluipen, want ik zie niet altijd wat ik typ.

Na het verslag van vorige week dinsdag naar mount Manganui. (Mang-ga-nOE-ie) gegaan. Mt Manganui staat bij Tauranga en is niet heel hoog maar wel bijzonder, omdat hij zo uit de zee omhoog komt het is ook de enige heuvel/berg in de omgeving en bepaald dus wel het uitzicht. Het is een niet active vulkaan. Door het Noorder eiland loopt een reeks van (niet)actieve vulkanen, van mt Tongariro en Ruhapehu naar het noorden, mt Manganui en White Island. Ook Auckland heeft een boel vulkanen!
Je kan om mt Manganui heen en naar de top lopen. Eerst eens een stuk er om heen gelopen (toen dacht ik nog wat een makkie zo!) Prachtig weer erbij, zonnetje blauwe lucht. Nadat ik er omheen gelopen was kon je naar de top lopen, dat was opzich goed te doen. Voor de gemiddelde kiwi zit er natuurlijk weinig uitdaging in om 'gewoon' te lopen. De gemiddelde kiwi is erg actief en outdoors-ie. Dus lopend de berg op vormt voor hun geen uitdaging, dat doe je - al dan niet met kinderwagen/baby om de nek- rennend! Van alle kanten kwamen ze me voorbij terwijl ik met een watjes tempo gewoon naar boven liep te hijgen en puffen. Ze leken zelfs niet te zweten! Op stijl stukje rende er eentje mij voorbij en zei ' its a bit windy out here!' Nou dat was niet overdreven! sommige stukken waaide je bijna van de berg af. Eenmaal boven natuurlijk een prachtig uitzicht over Tauranga en de zee/strand. De weg naar benden ging aanzienlijk sneller, vooral omdat ik nu ook het kiwi tempo wat te pakken had en de trapjes ook maar ben gaan rennen.
In het Hostel had ik met Laure (fra) gesproken. Zij was beneden op het strand dus naar haar toe gegaan. Hier nog even gezeten en samen terug gegaan naar het hostel. Boodschappen gedaan en gekookt. Wel een leuk hostel hier, met een Nederlandse Manager. En heel veel duitsers. Overal zijn heel veel 18 of 19 jarige duitsers!

De volgende dag weer vroeg op de bus gegaan. Eerst naar Rotorua en daarna Whakatane. Ja dat is niet echt een logische route, maar dit was de route van de bus. Bovendien in Rotorua een aantal uur overstap tijd, dus dan kon ik mooi toch nog even de stad zien.(toen geen idee dat ik een week later er weer doorheen zou komen!) Rotorua is bekent van zijn thermische activiteiten en hot pools. Her en der komt de stoom dus om hoog of is er een modderpoel. In de bus Maritha ontmoet uit NL. zij was vaker in Rotorua geweest dus samen even de stad in gegaan en een aantal dingen bekeken. O.a naar het parkje geweest met allerlei poeltjes en thermische watertjes. Door al die thermische activiteit ruikt het er naar rotte eieren! Heerlijk! ;)
Na Rotorua naar Whakatane. Keith de hostel eigenaar kwam me halen van de bus stop. In dit hostel zitten vooral mensen voor long term, die dus werken of werk zoeken. Evengoed wel leuk hier.

Whakatane is vooral (ook) bekend om White Island. Dit is een actieve vulkaan in de oceaan. Hier ben ik donderdag naar toe gegaan! Spannend! Na 1,5 uur op een vrij klein bootje op een ' rustige zee' (aldus Kiwi termen, vond het meer op een achtbaan lijken en vraag me af hoe de boot blijft drijven als het nog erger te keer gaat) Gelukkig niet zee ziek geworden, altijd fijn. Op de boot Sarah uit Zwitserland en Tessa uit NL ontmoet ook backpackers. Om White Island nog spannender te maken kregen we een hard helm (bouwvakkers helm zegmaar) en een gasmasker! Helm verplicht op en masker wanneer je dit zelf wilde. Het laaste stukje in een nog kleiner bootje gedaan. En White Island op! Zo dat was bijzonder! Echt een active vulkaan nog, overal kwam rook (zwavel) vandaan met sulfer en verschillende kleuren gesteente. Als hij boos word spugt hij geen lava maar begint met rotsen te gooien. Na een streng veiligheids praatje (wat je moet doen mochten er overwacht stukken rots door de lucht vliegen/ ga niet in een zwavel gat, want tenzij je moeder mee is gaater echt niemand achter je aan) de vulkaan op gegaan. We konden tot de krater lopen die vandaag groen was. (dit kan veranderen van kleur) Sarah en ik hebben de gids nogal wat vragen gesteld tot hij vroeg of we geologie studeerden ofzo? Haha nee dat niet!
Er lopen 2 rieviertjes over het eiland, bijde kun je drinken. De ene smaakt naar bloed (lekker!) :P (hier zat ijzer in) en de ander citroen achtig. Voor de zwavel lucht kon je of het gas masker op doen, maar je kon ook een handje zuurtjes mee nemen en deze op eten. Doordat je dan speeksel aan maakt hoef je niet zo te hoesten van de zwavel. Natuurlijk een boel foto's gemaakt hiervan en ga mijn best doen die er van de week op te zetten. (Op deze computer gaat dat niet, ook omdat hij dan nog slomer word)
Voor de geinteresserde kan je wel op youtube filmpjes kijken van de vulkaan, hij word namelijk nauwlettend in de gaten gehouden voor als hij gaat uitbarsten. (laatste keer in augustus deze zomer nog onrustig) Oja en als je een dinosaurus ziet staan voor de camera, dat klopt! Die leven hier nog! Haha nee dat was een grapje van een van de scientist die had hem voor de camera gezet. Totdat ze dat in Amerika ondekten en dachten dat ie echt was...

Vrijdag door Keith de hostel eigenaar weer weg gebracht. Omdat mijn bus pas in de middag ging eerst nog een wandeling gemaakt naar Opope's beach. Het populairste strand onder Nieuw Zeelanders. Niet omdat het het mooiste strand is, maar omdat het een lang en breed strand is gaan de kiwi's hier graag zelf naar op vakantie, maar komen er nauwelijks toeristen. Ook deze wandeling was weer prachtig. Op een gegeven moment liep ik door een dorpje en had ik de verkeerde afslag genomen. (want ja als je niet weet waar je heen moet lijkt het strand het logischt beneden te liggen en niet de heuvel op) Een mw van een jaar of 60 zag me lopen en weer omdraaien en kwam naar buiten om te vragen waar ik heen moest. Uitleg gegeven en zij legde uit hoe ik bij het strand kwam. Nog even gepraat en bood ze me aan dat als ik nou s middags niet op tijd zou zijn voor mijn bus, dan moest ik maar even terug komen en zouden zij me wel brengen! Zo lief hier iedereen!
Het strand gevonden en was leuk om te zien.
S middags weer met de bus mee naar Gisborne. Gisborne ligt in het wijn gebied van NZ dus ziet er weer heel anders uit dan de bay of plenty (tauranga, whakatane) Het hostel hier (the flying nun) is een oude convent en ziet er dus ook een beetje onheilspellend uit als je met het duister binnen komt... In dit hostel zitten of duitsers of zuid amerikanen. ook hier is 95% long term.

Zaterdag een wandeling door de stad gemaakt langs de gardens en farmers market naar het strand. Hele ochtend scheen het zonnetje, tot ik natuurlijk met mijn gat op het strand zat, toen wolken en wind! evengoed even lekker kunnen zitten. S middags de rest van de stad verkend.

Ik wilde in NZ graag wat national parken bezoeken, maar omdat ik geen auto had dacht ik dat dat wel moeilijk zou worden. Op White Island heb ik Tessa leren kennen en zij heeft een auto. We hadden zo ongeveer dezelfde plannen dus kon ik met haar mee rijden, super fijn! Zondag heeft ze me uit Gisborne opgepikt en zijn we naar Te Urewera N.P gegaan. Dit is nog een echt stukje oer NZ waar nauwelijks bebouwing of wegen zijn. In het midden is een groot meer: Lake waikaremoana. Daarom heen heel heel veel bos. zo'n 90 km van het park is onverharde weg, dus gaat niet zo snel.Het n.p is en was het hart van de Maori's Zondag was het weer nog niet zo mooi, dus de bergen en het meer voornamelijk in de wolken gezien. We hebben een wandeling van 2 uur gemaakt door het bos en door grotten. Spannend! Vooral door alle horror verhalen die boven kwamen maakte het de stukjes door de rotsen heen niet fijner. (he, hier zou zo een hand uit kunnen komen!) Uiteindelijk niet door zombies of wat dan ook opgegeven maar de wandeling gewoon overleeft. We hadden een backpackers geboekt maar omdat deze al vol was kregen we een cabin toe gewezen voor backpackers prijs. Ook prima!! Heerlijk ons eigen huisje met prachtig uitzicht. Met zelfs een verdwaalde koe op bezoek in onze 'voortuin'. Die avond vooral plannen gemaakt hoe we verder zouden reizen. Ik had natuurlijk niet in de planning om naar dit park te gaan en in eerste instantie zouden we in Taupo eindigen. Maar nu leek Rotorua toch handiger dus besloten hier naar toe te gaan de volgende dag.

Gister al vroeg op door het licht van de zonsopgang, dus toch even naar buiten en deze bekeken. Was nog vroeg dus weer in bed gekropen om op te warmen! Vandaag een prachtige dag, zon, helder, blauwe lucht en warm. Wat een heerlijkheid! Vroeg weg gegaan want we hadden een lange dag op de planning. We zijn een stuk door het park gereden om een wandeling te maken van lake Waikaremoana naar lake waikareiti een tocht van ong. 2 uur. Weer een super mooie wandeling door een soort oerbos. (denk aan hoge varens en bomen waar van alles op en uit groeit)
Bij de parkeerplaats nog even een ommetje naar een aantal watervallen gemaakt en daarna de tocht door het park vervolgd. Omdat het zo mooi was zijn we zo'n beetje om de 2 minuten gestopt om even de auto uit te gaan en foto's te maken. Schoot niet erg op, maar door rijden kon natuurlijk ook niet!
Her en der stonden borden met ' kijk uit voor overstekend vee' nou her en der kwamen we dus ook verdwaalde koeien tegen en een stel paarden op de weg die het verdomde om op zij te gaan.
We hadden bedacht om ' s avonds in Rotorua naar een Maori village te gaan. In en om Rotorua is er nog veel van de Maori's te zien. Dus onderweg even met het hostel gebeld om die te boeken en meteen de tour te boeken. Moesten wel een beetje doorrijden van de hostel eigenaar maar dan zouden we het wel redden. Nou dat lukte hoor! Ruim de tijd nog!
Meestal lijken zulke tours me nix omdat het net een beetje aapjes kijken is. Dat leek bij deze niet zo te zijn en omdat ik nog niet zo veel over de Maori cultuur wist leek het me toch wel leuk om mee te gaan. In de bus naar tamaki village moesten we al even oefenen met Maori te leren en werd onze 'Chief' - jack uit de UK- gekozen. Het was namelijk belangrijk om een Chief te hebben voor de welkoms ceremonie. Deze kon dan contact maken met de Maori Chiefs. Na de welkoms ceremonie mochten we het dorp in. Daar waren allerlei interactieve spellen waar je aan mee kon doen. We hebben gezien hoe de ' hangi' werd klaar gemaakt. (eten gerookt in de grond) Mocht je dit thuis willen doen, gebruik dan de tuin van de buurman en niet je eigen tuin!
In de Marae (ontmoetingsplaats) werd gedanst en de haka gedaan! De haka is de dans van de krijgers. En ja daar word je daadwerkelijk bang van! Ook de All Blacks doen een haka voor een rugby wedstrijd. (deze die de all blacks doen hebben ze later aan een aantal stoere mannen uit het gezelschap geleerd)
Als afsluiter konden we eten van de hangi. Je proefde van de aardappels echt dat ze gerookt waren. Best lekker!
Wat ook mooi was dat na het eten je voorvaderen herdacht werden en iedereen die in de 1ste en 2de wereld oorlog is omgekomen. Dit word dus elke avond gedaan, wat best goed is om te herdenken.
In de bus naar huis hebben we Chief jack bedankt en mocht hij een liedje zingen. Helaas kwam ie niet zo ver dus moest iedereen een liedje zingen. De duitsers waren -verassend genoeg- met vele dus die hebben samen hun volkslied gezongen. Wij vreesden al een beetje dat we ook wel aan de beurd zouden komen dus waren al wat aan het verzinnen, maar kwamen niet verder dan ''slaap kindje slaap' wat al heel wat was.Verder zo'n beetje iedereen in zijn eigen taal een liedje gezongen.

Vanmorgen vroeg opgestaan en met de bus naar Hamilton gegaan. Dit had ik gister avond maar bedacht omdat in Rotorua het hostel vol zat en ik zo toch een wat zuidelijker moet naar New Plymouth en Whanganui. Dat is vanuit Rotorua bijna niet te doen maar Hamilton is wat groter en heeft een betere aansluiting. Tessa ging later op de dag weg.
Hamilton is de 4de grootste stad van NZ. Je merkt ook wel dat dit meer een stad is. (de meeste ' grote' steden in NZ zijn niet echt groot vergeleken met die in NL)
Bij de I site weer een hele vriendelijke vrouw, samen van alles uitgezocht over wat er mogelijk is in New Plymouth en Whanganui (niet veel bleek, zonder auto) Ze kwam oorspronkelijk uit duitsland dus even gepraat over de voor en nadelen van emigreren enz.
Daarna snel door weer naar de volgende bus, want Hamilton ligt namelijk ' dicht bij' mata mata en in mata mata is... Hobbiton! Nooit gedacht dat ik hier nu heen zou gaan, maar omdat ik er nu toch ben... Was ik toch een beetje bang dat ik spijt zou krijgen als ik niet heen zou gaan. Hobbiton voor de niet Lord of de Rings kenners, is een film set uit de films van the Hobbit en the Lord of the Rings (van Tolkien). Waar Hobbits wonen. Het ziet er super schattig uit, met allemaal holen in de heuvels en omdat Hobbits kleinder zijn dan mensen is alles heel klein gemaakt, maar super gedetailleerd. Zelfs de schoorstenen rookten, de was hing buiten en het tuin gereedschap was op maat. In 'the Green Dragon' de pup van Hobbiton kon was het speciale bier of cider wat speciaal voor de films gemaakt was met 1% alcohol er in. (zodat de acteurs wel konden blijven drinken maar ook nog hun tekst onthielden)
Omdat deel 3 van the Hobbit over een paar weken uit komt was het toch wel weer heel erg leuk om in Hobbiton rond te lopen. Blij dit ook gedaan te mogen hebben!

Nou ik ga proberen er van de week foto's bij te zetten, zoals gezegd op deze computer gaat het niet lukken en vorige keer was ik m'n camera touwtje vergeten.
Heb trouwens een NZlandse sim kaart maar ben gewoon bereikbaar onder eigen nummer als ik al in je contacten sta.
Super leuk om alle reacties weer te lezen!

Liefs uit Hamilton.